Zrozumieć skórę
W jakim wieku zaczyna się atopowe zapalenie skóry?
Atopowe zapalenie skóry jest przewlekłą chorobą, która powoduje intensywny świąd i nieustannie ewoluuje.
Zrozumieć skórę
Atopowe zapalenie skóry jest przewlekłą chorobą, która powoduje intensywny świąd i nieustannie ewoluuje.
Według statystyk 10–20% dzieci i 1–3% dorosłych cierpi na atopowe zapalenie skóry, a częstotliwość występowania tej choroby wzrosła trzykrotnie w ciągu ostatnich 30 lat, szczególnie w krajach rozwiniętych. Zwłaszcza w krajach skandynawskich zapadalność na atopowe zapalenie skóry jest bardzo wysoka (25%).
Zasadniczo atopowe zapalenie skóry występuje w dzieciństwie, w 85% przypadków przed ukończeniem 5 lat, a w 55% przypadków w pierwszym roku życia. W 10–15% przypadków zaczyna się po 15 roku życia, a w 5% przypadków - dopiero po 40. Średni wiek, w którym może wystąpić AZS wynosi około 8 miesięcy, ale w ponad 1/3 przypadków może rozpocząć się wcześniej niż 3 miesiące. Głównym i najczęstszym objawem jest świąd.
U niemowląt i małych dzieci (0–2 lata) zmiany przybierają postać wyprysku z rumieniem, obrzękiem, pęcherzykami lub wysiękiem, a najczęściej pojawiają się na policzkach, podbródku, czole, na środku twarzy, czasem na kończynach i tułowiu. W wieku 2 lat zaczyna się pojawiać przesuszenie, czyli xeriosis. Po 2. roku życia choroba staje się przewlekła i przybiera postać swędzących, łuszczących płatów, które pojawiają się w zgięciach kończyn, na kostkach i za uszami.
W wieku szkolnym pojawiają się łuszczące płaty ze śladami nadmiernie zainfekowanego zadrapania na grzbiecie dłoni i fałdach.
W wieku dorosłym przeważają zmiany łuszczące się, którym towarzyszą naciekowe grudki. Obraz kliniczny atopowego zapalenia skóry u dorosłych jest dosyć charakteryczyny: sucha i szorstka skóra, łuszczące się płaty, grudki różnej wielkości, czasem ze zmianami wypryskowymi. Charakterystyczną cechą tej choroby u dorosłych jest oporność na leczenie zmian na dłoniach lub okolicach ust. Innymi objawami klinicznymi są kseroza (przesuszenie skóry), rogowacenie kończyn dolnych, łuszcząca się skóra dłoni, suchość skóry dłoni, przewlekła suchość zewnętrznych narządów płciowych, wyprysk okołokomórkowy, bladość twarzy, nawracające zapalenie spojówek, obustronna zaćma, skłonność do częstych infekcji skóry.
Atopowe zapalenie skóry w 30–35% przypadków jest związane z: występowaniem astmy oskrzelowej, nieżytem nosa, różnymi zaburzeniami alergicznymi (pokrzywka, zapalenie skóry, ukąszenia owadów), zespołami niedoboru odporności (zespół Wiskotta-Aldricha, zespół Buckleya , Zespół Louisa-Bara), zaburzeniami autoimmunologicznymi (np. bielactwo), zaburzeniami metabolicznymi (fenyloketonuria, amyloidoza), a także rybią łuską czy zespołem Nethertona.
Początek choroby w dzieciństwie i jej utrzymywanie się w wieku dorosłym może być powodowane zaostrzeniami atopowego zapalenia skóry.
Dr Ciocan Mihaela, dermatolog-wenerolog